Πώς εμπνέουμε ο ένας τον άλλο ?

Ο ακατάβλητος άνθρωπος ως ατομική μονάδα – δεν μας βοηθά να δούμε τις διαδραστικές ρίζες της αλληλο-έμπνευσης. Δεν αρκεί να προτρέπουμε τον εαυτό μας να μην καταβληθεί από τις αντιξοότητες («κράτα το κεφάλι σου ψηλά και μη φοβάσαι το σκοτάδι»)• είμαστε αδύναμοι για να είμαστε αυτάρκεις και ανήμποροι να αυτό-προωθηθούμε. Χρειαζόμαστε ενέργεια για να προχωρήσουμε. Χρειαζόμαστε την αναγεννητική υπενθύμιση ότι μπορούμε να υπάρξουμε διαφορετικά, ότι έχουμε δυνατότητες που δεν γνωρίζαμε καν. Χρειαζόμαστε ΟΡΑΜΑ.. Ο Αναστάσιος Αργυρόπουλος νέος από το  Σελλά αναζητά την τύχη του στην Αθήνα  δουλεύοντας σκληρά  και που προφανώς και αυτός ως νέος περικλείεται στον οικονομικό στροβιλισμό που πλήττει την χώρα.. Ωστόσο, γίνεται  <<ατμομηχανή>> και <<αιμοδότης>> και τελικά σώφρονος διαχειριστής ιδεών της ιδιαίτερης πατρίδας μας. ΣΚΟΠΟΣ?  Η   θετική πορεία και περαιτέρω ανάδειξη του Σελλά. Ο Τάσος  προτείνει τρία ενδεικτικά  μεγαλεπήβολα αλλά εφικτά μελλοντικά έργα για το χωριό.   Προτάσεις και οράματα δύσκολα..Ομως υλοποιήσιμα  που σίγουρα εμπεριέχουν πραγματική προστιθέμενη αξία για τον τόπο μας… Προτάσεις για μια συλλογική προσπάθεια που αναπόφευκτα έχει δυσκολίες υλοποίησης αλλά θα πρέπει να συνοδευτούν  με την βαθμιαία εξάλειψη λαθών και αρνητικών αιτιών και επομένως κάμψης των εμποδίων που θα οδηγήσουν  στην συνέχεια στην θετική και σταδιακά αυξητική συμβολή και διάκριση του χωριού μας τόσο στο νομό  όσο και στην επικράτεια.

Ο Τάσος αναφέρει στα σχόλια του: Αυτά που έχω σημειώσει είναι μονοπάτια του χωριού ( μπογάζια..) Πως σας φαινόταν να τα αξιοποιήσουμε? Δηλαδή να ήταν όλα πλακόστρωτα ?

.......Mε το καφέ χρώμα δίπλα στο μουσείο να γινόταν ένα καφενείο και ένα πέτρινο θεατράκι?........ !!! ....

...Και ένα μονοπάτι από το Μαχαλά ( από την καστανιά)..μέχρι τον Αι Νικήτα...

Οι νέοι άνθρωποι αποτελούν ελπίδα και προοπτική για την χώρα αλλά και για τον κάθε τόπο ξεχωριστά….

ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΑΠΛΕΤΟ ΧΩΡΟ ΔΡΑΣΗΣ  ΣΤΟΥ ΝΕΟΥΣ….