ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΟ ΣΕΛΛΑ ( A' MEΡΟΣ _ΕΙΣΑΓΩΓΗ ) !

To Σελλά,  το όμορφο κεφαλοχώρι της περιοχής Τριπύλης στην ορεινή Τριφυλία, ανέδειξε τα τελευταία χρόνια μια ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία συμμετείχε και  στην γ΄ κατηγορία του πρωταθλήματος του Ν. Μεσσηνίας με εξαιρετικά όμορφη και δυναμική παρουσία. Οι ρίζες της και η ιστορία της έρχονται από τα παλιά.

Η δεκαετία του '80 ήταν η κορυφαία αναφορικά με το ποδόσφαιρο στο Σελλά, καθότι η "μπάλα" αποτελούσε την καθημερινή απογευματινή ενασχόληση του συνόλου της τότε νεολαίας στο χωριό. Για την ιστορία μέχρι και την εν λόγω δεκαετία,  το Σελλά αριθμούσε πάνω από  40 παιδιά και νέους μέχρι 20 ετών. Καθημερινά αργά το απόγευμα στον προαύλιο χώρο του σχολείου αλλά και μερικές φορές στον ακάλυπτο χώρο της αποθήκης λιπασμάτων (τωρινό Λαογραφικό Μουσείο), γινόταν ένας πραγματικός "χαλασμός" από το ποδόσφαιρο που παιζόταν μέχρι αργά τη νύχτα. 

Εμείς, θα παίζαμε με τις ώρες μπάλα και δεν θα γυρίζαμε στο σπίτι αν δε φώναζε η μάνα από το παράθυρο. Τα καλοκαίρια μετά τη μπάλα θυμάμαι πηγαίναμε σχεδόν όλοι στο καφενείο του Παπα "Μουσούλι" και καθόμασταν έξω κάτω από τη μουριά με τη σειρά πίνοντας coca cola, στην οποία ρίχναμε μέσα στο μπουκάλι φιστίκια...Τα αστεία και τα πειράγματα έδινα και έπαιρναν ενώ ο Παπα Παναγιώτης ερχόταν και μας πείραζε όλους καλόκαρδα, λέγοντας αστεία στον καθένα από εμάς ξεχωριστά αλλά και σε όλους μαζί πολλές φορές!

 Παίζαμε στο δρόμο, παίζαμε όπου μαζευόμασταν πάνω απο 4-5 άτομα, αλλά το γήπεδο μας ήταν ο προαύλιος χώρος του σχολείου με τσιμέντα ριγμένα για διάδρομο, στουρνάρι κάτω και πολλές  αιχμηρές γωνιές. Όταν ιδρώναμε δεν αλλάζαμε μπλούζα. Τη βγάζαμε, την αφήναμε στο χώμα και την ξαναβάζαμε μετά αδιαφορώντας για τα μικρόβια που έστηναν πάρτι πάνω της. Όταν διψούσαμε δεν είχαμε το ειδικά σχεδιασμένο παγουράκι για να πιούμε νερό. Πίναμε με το στόμα μας από τη βρύση στην άκρη του προαυλίου, η οποία ήταν εντελώς εκτεθειμένη και από την οποία ξεδιψούσαν επίσης οι περαστικοί αλλά και τα ... ζώα! Όταν χτυπούσαμε από το παιχνίδι δεν σήμανε γενικός συναγερμός. Αν δεν χρειαζόμασταν ράμματα,  τότε γινόμασταν καλά με λίγο ιώδιο, που γιάτρευε τα πάντα και την άλλη ημέρα δείχναμε με καμάρι το κόκκινο χρώμα πάνω στο σώμα μας.  Η μάνα μας το πιθανότερο είναι να φώναζε για το σκισμένο σορτσάκι και την επόμενη να πήγαινε να έβαζε εκείνο το θρυλικό (συνήθως καφέ ή μαύρο) οβάλ δερμάτινο μπάλωμα.

 
Δεν μας πτοούσε καμία καθημερινή ενασχόληση άσχετα με το πόσο κουρσεμένοι είμασταν από τις βαριές γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Προσωπικά θυμάμαι ότι είχα πάντοτε τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση για να ακούσω φωνές παιδιών και θόρυβο (τάμπα τουμπα όπως λέμε στο Σελλα),  από τα δυνατά σουτ στον τοίχο του σχολείου από όσο μακριά στα χωράφια και αν ήμουν και με τσάκιζε κρύος ιδρώτας να τελειώσω γρήγορα τη δουλειά που έπρεπε να κάνω για να προλάβω να παίξω, έστω και εάν έπιανε το σούρουπο. Είμαι βέβαιος ότι τα συναισθήματα αυτά ήταν ίδια σε όλα τα παιδιά εκείνη την εποχή, γιατί  η κάψα και η αγάπη μας για το ποδόσφαιρο ήταν μεγάλη.

Την περίοδο του καλοκαιριού  το ποδόσφαιρο είχε την τιμητική του καθώς πολλά παιδιά μεγαλύτερα που είχαν φύγει από το χωριό επέστρεφαν είτε για διακοπές είτε από άδειες από τις δουλειές τους. Ένας από αυτούς ήταν και ο Στάθης Δημητρόπουλος, ο οποίος έδινε πάντα το τέμπο, καθώς όλοι μας περιμέναμε να εμφανιστεί  κάπου εκεί στις αρχές Αυγούστου στο Σελλά κάτι το οποίο πράγματι συνέβαινε και όλως περιέργως (ίσως το επιδίωκε κιόλας αυτό, σκέφτομαι τώρα) εμφανιζόταν στο χωριό  με το αυτοκίνητό του αργά το απόγευμα, όταν το προαύλιο του σχολείου ήταν γεμάτο από παιδιά που έπαιζαν ποδόσφαιρο. Μόλις τον βλέπαμε τότε όλοι αναφωνούσαμε "Ο Στάθης παιδιά !!!" και σταματούσαμε το ποδόσφαιρο για να τον υποδεχτούμε γεμάτοι χαρά. Ο Στάθης έκανε πάντα την πρώτη του στάση στο γήπεδο πάνω από το δρόμο και εν μέσω επιφωνημάτων έδινε το στίγμα για τα επόμενα παιχνίδια και για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες. Στη συνέχεια μας πέταγε μια καινούρια μπάλα, την οποία ήξερε ότι την περιμέναμε με λαχτάρα και ακολούθως πήγαινε σπίτι του να χαιρετήσει τους γονείς του και επέστρεφε πάλι στο γήπεδο για να παίξει μαζί μας.

Η αδρεναλίνη ανέβαινε στα ύψη καθώς ο ανταγωνισμός από τα μεταξύ μας ματς ήταν μεγάλος ιδιαίτερα στις περιόδους των γιορτών (Πάσχα και  Δεκαπενταύγουστο), οπότε και  πραγματοποιούσαμε αγώνες ντέρμπι μεταξύ νέων και παλαιμάχων με ιδιαίτερες προετοιμασίες και τιμές,  αλλά και κερκίδα πάνω στο δρόμο, το μισό χωριό. Τότε γίνονταν απονομές στους νικητές με κύπελα, τα οποία είχε προμηθευτεί το Στάθης Δημητρόπουλος και ανθοδέσμες, τις οποίες φτιάχναμε εμείς οι υπόλοιποι με λουλούδια από τους κήπους του χωριού.

Τόσο οι αθλητές όσο και οι παράγοντες που αφιέρωσαν χρόνο και χρήματα για να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, αξίζουν συγχαρητήρια. Στην παρούσα χρονική στιγμή η ποδοσφαιρική ομάδα έχει σταματήσει τις συμμετοχές στα αθλητικά δρώμενα καθώς η πληθυσμιακή διάρθρωση του χωριού δεν καθιστά δυνατή την ανανέωση της ομάδας, αλλά και λόγω του ότι οι παράγοντες που συνετέλεσαν στην προγενέστερη κατάσταση, εκλείπουν πλέον στην ανθρωπογραφία του Σελλά.

Για την ιστορία...     (Αρχή ήμισυ παντός. Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος) 

Και πράγματι οι δύο παρακάτω εικονιζόμενοι στην φωτογραφία ο Βασίλης Αργυρόπουλος (του Γκογκονίκου), ο Στάθης Δημητρόπουλος (του Κλωνιώτη) καθώς και ο Γιώργος Σταθακόπουλος (Του Μακρή ), ήταν οι άνθρωποι που έκαναν το πρώτα σημαντικά βήματα για την ιδρυθεί η ομάδα από το Σελλά. Όλη την ιστορία θα την αναπτύξουμε σε μελλοντικές αναρτήσεις.

Σήμερα ανεβάζουμε  τη φωτογραφία  με τους δύο αρχικούς και βασικούς πρωταγωνιστείς    της πρώτης ομάδας στο Σελλά.
 

 Αριστερά με το κόκκινο σορτσάκι ο Βασίλειος Αργυρόπουλος (Διαχειριστής και Founder της υφιστάμενης σελίδας) με τον Σταθη Δημητρόπουλο.

 

Μεγάλη η ιστορία της ομάδας, αλλά και επίσης σημαντική για τα μεγέθη του Σελλά στην νεότερη ιστορία με την συμμετοχή της ομάδας στο τοπικό πρωτάθλημα Μεσσηνίας.

 Ποια είναι όμως η ιστορία της ομάδας......... ?
 Πως ξεκίνησε........?
 Ποιοι ήταν οι πρωτεργάτες της εν λόγω προσπάθειας ......?
 Πως ξεπήδησε η ιδέα της ομάδας....... ?
 Ποιος και πότε έκανε το πρώτο βήμα....... ?
Ποια ομάδα και πότε έκανε την πρώτη εμφάνισή της σε φιλικά παιχνίδια στηνΑθήνα  ?
Ποια η πορεία πριν την ίδρυση της ομάδας με συμμετοχές σε φιλικά παιχνίδια στην Αθήνα.......?
Ποια η πορεία και οι συμμετοχές της ομάδας στην  γ κατηγορία τοπικού πρωταθλήματος .........."

Η πρώτη ομάδα στο Σελλα

Διακρίνονται με την σειρά από αριστερά πάνω και προς τα δεξιά οι εξής παίχτες :
(στην παρένθεση τα παρατσούκλια του χωριού)

1.Αργυρόπουλος Βασίλειος  του Δημητρίου ( Μητσαργύρη)
( Δεξί χαφ. Πολύ καλό δεξί πόδι, οργανωτικός αλλά  πέραν των ποδιών έπαιζε και το χέρι και με  αγκωνές στο παιχνίδι του)

 
2.Ι Μανωλόπουλος του Αθανασίου ( Μπουρτσουκλής)
( Τερματοφύλακας. Το παιδί που αψηφούσε τον πόνο.... Δεν θυμάμαι ποτέ να είχε κλάψει από κανένα χτύπημα )

 
3.Παναγιώτης Αργυρόπουλος του Αθανασίου ( Ματσούκας)
( Κεντρικό χαφ . Οξυδέρκεια στο παιχνίδι του και οδοστρωτήρας στην κατεβασιά του)

 
4.Αγγελόπουλος Εμμανουήλ του Γεωργίου (του Αγγελόγιαννη)

( Κεντρικός αμυντικός . Οδοστρωτήρας....ή μπάλα ή παίχτης πέρναγε...και τα δυο εξαιρετικά δύσκολο....και έκανες το σταυρό σου εάν γλίτωνες ...)

 5.Αργυρόπουλος Βασίλειος του Νικολάου ( Γκογκονίκου) ( Διαχειριστής και founder  του υφιστάμενου ιστότοπου)
( Φορ: Δυνατό σουτ και ταχύτητα της αστραπής. Ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ και άνθρωπος που αγαπούσε με πάθος την μπάλα)

 
6.Δημητρόπολος Ευστάθιος του  Αθανασίου ( Κλωνιώτη)
( Κεντρικός παίχτης. Ο άνθρωπος της τεχνικής, της συνεργασίας και της στρατηγικής. Έπαιζε προσεχτικά άλλα έφευγε με πολλές κλωτσιές στα πόδια από εμάς και πάντα νευριασμένος από το άτσαλο και άγριο παιχνίδι, το οποίο ως μεγαλύτερος προσπαθούσε να μας το βελτιώσει. Ωστόσο δεν περνούσαν παρά μόνο μερικές ώρες για να τα ξεχάσει και να επανέλθει στο γήπεδο πάντα ένθερμος υποστηρικτικής της ομάδας και της μπάλας στο χωριό )

Και στην κάτω σειρά

 
7.Παναγόπουλος Κωνσταντινος του Δημητρίου ( Πλιας )
( Επιθετικός. Οι κεφαλιές του ήταν σκέτο φαρμάκι...Έκανε πάντα τα δικά του...αλλά ήταν μεγάλος παιχταράς)

 
8.Σταθακόπουλος Γεώργιος του Αναστασίου ( Μακρή)
( Παίχτης μπαλαντέρ για όλες τις θέσεις. Ακούραστος και δυναμικός. Οι αντοχές του ήταν οι μεγαλύτερες ολονών μας. Τρώγαμε τη σκόνη του! Ψυχάρα!!!)

 
9.Αδαμόπουλος Παναγιώτης του Νικολή ( της Μαριώς )
( Κεντρικός παίχτης. Τεχνίτης με συνεργατικό πνεύμα  αλλά το έριχνε στο χαβαλέ)

 
10. Παπαευθυμίου Χαράλαμπος του Παναγιώτη ( Μουσούλι)
( Κεντρικόεπιθετικός. Τεχνίτης αλλά πάντα και αυτός με τον χαβαλέ στο παιχνίδι)

 
11 Αργυρόπουλος Νικόλαος του Δημητρίου ( Μητσααργύρη)
( Κεντρικός παίχτης . Όταν αποφάσιζε να παίξει έπαιζε οργανωτικό παιχνίδι)

**** Φωτογραφίες απο το ιστορικό αρχείο του Στάθη Δημητρόπουλου 

 

Ο Διαχειριστής του Sella Messinia's Blog News- Nemesis 

Ιδιοκτησία πνευματικών δικαιωμάτων του  SELLA MESSINIAS BLOG NEWS NEMESIS - © 2017  Το περιεχόμενο του Blog αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Sella Messinias Blog News Nemeis . Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες, γραφικά) περιέχεται στο blog μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του Blog χωρίς προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση ή αναφορά της σελίδας.

Στον Νερόμυλο και το Πάρκο της περιοχής Τριπύλης στο Σελλαίικο ποτάμι!

 

Λίγες ημέρες πρίν αλλάξει ο χρόνος και αποχαιρετίσουμε το 2017, η επίσκεψη στο παλιό νερόμυλο και στο Πάρκο Τριπύλης, στο Σελλαίικο Ποτάμι, αποτελεί μια ιδιαίτερα ευχάριστη βόλτα, αλλά και καθήκον καθότι βρίσκομαι τις ημέρες αυτές στην Κυπαρισσία.  Όπως πάντα ο τόπος είναι  ήρεμος και γαλήνιος και  με τα νερά του ποταμού να ρέουν την κοίτη του ποταμού γάργαρα, καθαρά αλλά και σε φυσιολογικές μέσες ποσότητές των τελευταίων ετών.

 

Οι μυρωδιές της φάσης και τα πουλιά στο πάρκο χαρίζουν μια ανείπωτη αίσθηση ξεγνοιασιάς και ηρεμίας στους επισκέπτες Καταγράψαμε τον περιβάλλοντα χώρο, έτσι όπως περνάμε πλέον στο νέο έτος

Ο Διαχειριστής του Sella Messinias Blog News- Nemesis 


 

Η ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ ΣΤΟ ΣΕΛΛΑΙΙΚΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΟ 2016

 

 

ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016 !
ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΤΕΡΑ , ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ,
ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΠΠΟΥ ...!
 

Η ιστορική λίμνη στην  αριστερή πλάτη ανατολικά  του νερόμυλου των Αργυροπουλαίων, ο  οποίος  άφησε διαχρονικά την δική του ιστορία στην περιοχή , γεμίζοντας με αναμνήσεις και νοσταλγία όχι μόνο  τις καρδιές των απογόνων των ιδιοκτητών,  αλλά και όλου του κόσμου της περιοχής. Ο νερόμυλος και η συγκεκριμένη λίμνη υπήρξαν ένα σημείο αναφοράς και ιστορίας στην περιοχή και ασφαλώς παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο..  Διερωτώμαι,  εάν υπόκεινται σε προστασία από κάποιο φορέα κρατικό ή μη,  έτσι ώστε να διατηρηθούν αναλλοίωτα στο χρόνο.

 

 

Είναι προφανές ότι,  το ποτάμι διαχρονικά  έχει κατεβάσει τεράστιες ποσότητες νερού και ογκολίθων τα οποία ποτέ, ΜΑ ΠΟΤΕ δεν αλλοίωσαν ούτε την λίμνη ούτε το νερόμυλο....... 

 

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΥΚΛΟΣ..... ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ!

"... Ο Α' γραμματέας του Ομίλου Τριπυλιωτών Φίλων Αρκαδικού Ποταμού, διαχειριστής και ιδιοκτήτης  της υφιστάμενης ιστοσελίδας Βασίλειος Αργυρόπουλος ( Σελλά Μεσσηνίας), υπέβαλε προφορικώς,  αλλά και γραπτώς  , την παραίτηση,  από τον Όμιλο Τριπυλιωτών Φίλων του Αρκαδικού Ποταμού στο πρόεδρο στις 14/07/2017... " 
Ο γράφων,  μετά από τρία χρόνια συνεχούς και ανιδιοτελούς προσφοράς και υποστήριξης στον όμιλο, αποχωρεί και εκτιμά  ότι η παρουσία μου  στα τρία περίπου τελευταία χρόνια, μόνο προστιθέμενη αξία έδωσε και γι αυτό νιώθει ιδιαίτερη τιμή και ικανοποίηση! 

Οι λόγοι παραίτησης αναφέρονται  στην επιστολή παραίτησης η οποία έχει σταλεί  στον πρόεδρο του ομίλου Τριπυλιωτών Φίλων του  Αρκαδικού Ποταμού.

Εύχομαι εγκάρδια και ειλικρινώς,    στον πρόεδρο και τα άλλα μέλη του Δ.Σ. και βέβαια σε όλα τα μέλη του ομίλου, να συνεχίσουν να βαδίζουν απαρέγκλιτα πάνω  στο αρχικό όραμα και στόχο, τα οποία τους ενέπνευσαν για  αυτό το όμορφο ταξίδι δημιουργίας και προσφοράς στην τοπική κοινωνία της περιοχής Τριπύλης ! 

Ευχαριστώ ιδαίτερα τον οραματιστή,  χαρισματικό και οξυδερκή  πρόεδρο του ομίλου Τάκη Αδαμόπουλο, για την αγαστή και αμφότερα δημιουργική συνεργασία, που είχαμε μέχρι πρόσφατα.  

Ο Διαχειριστής του Sella Messinias Blog News- Nemesis 

ΚΑΤΆΒΑΣΗ ΑΡΚΑΔΙΚΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΣΤΙΣ 21-08-2016

• ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΠΟΤΑΜΟ, ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΥΡΑΙΩΝ & ΑΛΙΜΑΚΑΙΩΝ <<Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ>> ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΤΗΝ 1Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ.

• ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Ο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΣ  ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΗΜΑΚΙ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ( ΝΟΥΛΗΣ) ΡΑΜΜΟΣ , ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΗ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΙΘΜΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΑΤΑΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΡΑΜΜΟΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ  ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ( ASSET) THΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.

• ΠΕΡΙΟΧΗ

Η ΠΕΡΙΟΧΉ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΑΛΙΜΑΚΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΌΜΕΤΡΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΈΡΙΑ.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ Η ΕΝΑΡΞΗ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΟΜΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΔΙΠΟΤΑΜΟΣ ( ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΙ ΤΟ ΣΕΛΑΑΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΚΟΠΑΝΑΚΕΙΚΟ ΠΟΤΑΜΙ.   ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΠΟΤΑΜΟ).

• ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΜΟΣ

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΦΑΡΑΓΓΙ  ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ!

 

• ΣΚΟΠΟΣ

ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ ΒΑΣΗ  Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΥΡΑΙΩΝ & ΑΛΙΜΑΚΑΙΩΝ «Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ>>,  ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ  ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ  ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ  ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ.
ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΓΙΝΟΝΤΑΙ  ΟΜΙΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΟΣΟ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΟΣΟ ΚΑΙ   ΤΗΝ  ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ  ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ.
ΑΣΦΑΛΩΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ  Η ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΘΑΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ.
 ..........................by Vasslios Argiropoulos

. 

Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΊΝΑΙ ΔΗΜΌΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Η λογική της παράνοιας κυριαρχεί σε μια χώρα πού απέχει από χώρες της δύσης, όχι από οικονομικής απόψεως, αλλά πολιτισμικής. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τα σκουπίδια μέσα στο καλοκαίρι με τις ζέστες να σφίγγουν και την σημαντική βιομηχανία της χώρας αυτής του τουρισμού. να προσπαθεί να φέρει κάνα ευρώ στο κράτος, δεν είναι μόνο απαράδεκτη αλλά και ανάλγητη από πολλές απόψεις. Εξηγούμεθα.
Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΊΝΑΙ ΔΗΜΌΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Δεν είναι δυνατόν να γίνεται πεδίο κομματικής και συντεχνιακής αντιπαράθεσης και στρατηγικής από κανέναν. Αυτές οι καταστάσεις αναδεικνύουν για μια ακόμα φορά την τραγική μοίρα μιας κρατικοδίαιτης χώρας, όπου οι εκάστοτε συμβασιούχοι παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους αδιαφορώντας και για την υγεία των υπολοίπων πολιτών και για τα τους . Άραγε δεν γνωρίζουν τι σημαίνει σύμβαση ορισμένου χρόνου. ή μήπως μαζί με το πολιτικό προσωπικό της χώρας κοροϊδεύουν καθώς ή εν λόγω τακτική αποτελούσε μια πάγια στρατηγική που οδηγούσε σε μονιμότητα στο δημόσιο για ψηφοθηρικούς λόγους ? Δύσκολες οι αυτονόητες απαντήσεις στην χώρα των ακατανόητων αντιφάσεων . Ωστόσο, κάποιοι δήμοι εκμεταλλευόμενοι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε το 2011 με τον Καλλικράτη, το οποίο μπορεί κάποιος δήμος με δημόσιο διαγωνισμό να δώσει σε ιδιώτες την δουλειά της αποκομιδής εφόσον διαθέτουν ανάλογο εξοπλισμό και προσωπικό, μπόρεσαν και έκαναν το αυτονόητο.

Κατά την γνώμη μου πολύ ΟΡΘΑ έπραξαν, όσοι δήμοι προέβησαν σε αυτή την λυση ή και προβαίνουν σε αυτή έστω και τώρα. Δυστυχώς σε αυτή την χώρα του άκρατου παρεμβατισμού, κρατισμού, συντεχνιών και συνδικαλιστών, δεν έχει ακόμα ωριμάσει ως νοοτροπία και σκέψη , έτσι ωστε να αποφασίσει να τελειώσει μια και καλή με αυτές τις παθογένειες και στρεβλώσεις. Αντίθετα η λογική της παράνοιας που επικρατεί σε παρά πολλούς τομείς, δημιουργεί τις ακατανότητες λογικές να προτιμάει να βλέπει αυτό το χάλι στις πόλεις, να φεύγουνε οι άνθρωποι και επιχειρήσεις παντού στον κόσμο για δουλειά, να πληρώνει τεράστια ποσά σε φροντιστήρια για τη δωρεάν παιδεία, ασφαλιστικές εισφορές άνευ αντικρίσματος και τόσα άλλα αντιφατικά ..Δεν υπάρχει σωτηρία και προοπτική σε αυτή την χώρα όσο τα αυτονόητα είναι δυστυχώς ερμεα στις αγκυλώσεις και ιδεοληψίες ανθρώπων ένθεν και ενθεν ομάδων πολιτών και πολιτικών. Ας αποφασίσει αυτή η χώρα να αλλάξει κάποια στιγμή σελίδα γιατί έως τώρα έχει δείξει ροπή στην αυτοχειρία σε κομβικά σημεία στην ιστορία της όπως και στα σημερινά χρόνια της καταστροφικής από όλες τις πλευρές οικονομικής και όχι μόνο κρίσης , ξεκινώντας και εφαρμόζοντας όλοι οι δήμοι στην χώρα το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. 

Το τραγικό σε αυτή την ιστορια όπως βέβαια και σε πολλά άλλα σημαντικά θέματα πχ παιδεία, υγεία κλπ, τα δημοτικά τέλη και οι δημοτικοί φόροι που πληρώνουν όλοι οι δημότες, μέσω των λογαριασμών ΔΕΚΟ, είναι για να παρέχουν ανταποδοτικές υπηρεσίες οι δήμοι (δηλ, καθαριότητα, ηλεκτροφωτισμός οδών, πλατειών, κλπ, άρδευση πρασίνου κλπ). Ο πολίτης πληρώνει να εχει την ελάχιστη ανθρώπινη διαβίωση ασφάλειας και υγιεινής εντός των δημοσίων χώρων.. Αντίθετα στη χώρα μας , ενώ τα αντιλαμβανόμαστε αρνούμαστε τις αλλαγές . Η λογική της παράνοιας που έχει βάλει ως ο Ράμφος στο βιβλίο του, αντικατοπτρίζει τα πάντα στην σύγχρονη ιστορία μιας χώρας που της αξίζουν τα μέγιστα και οι καλύτερες προοπτικές βάσει των δυνατοτήτων της και σε καμία περίπτωση αυτά που βιώνει ...

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Διαχειριστής του  Sella Messinias Blong News Nemesis- Περιοχή Τριπύλης.

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΗ-ΝΙΚΗΤΑ_ TΗΣ ΘΕΑΝΩ ΒΟΓΙΑΤΖΗ!

 

Στο χωριό ΣΕΛΛΑ, Μεσσηνίας

Το Μοναστήρι του ΑΗ-ΝΙΚΗΤΑ τυλιγμένο στα πέπλα της αχλύς και της ομίχλης των αιώνων -που στο πέρασμά τους το προσκυνούν με σεβασμό και το προσπερνούν- λιτό και απέριττο, κρατάει σφιγμένο τα πέτρινα τα χείλη του με τόσο πείσμα σαν άλλη σφίγγα, κρύβοντας στα σωθικά του μυστικά αλλοτινών εποχών, θρύλους, ιστορίες, πολέμους και διαμάχες, γλέντια και πανηγύρια.

Το Μοναστήρι δεν γνωρίζει κανείς πότε ιδρύθηκε. Είναι χτισμένο από ατόφια πέτρα σε υψόμετρο 800 με περίπου.
Όπως αναφέρουν τα βιβλία υπήρχε εκεί το 1697 και εικάζεται ότι ίσως υπήρχε εκατό χρόνια πριν.

Στα χρόνια της σκλαβιάς γκρεμίστηκε από τους Τούρκους επειδή κατέφευγαν εκεί φυγόδικοι και κυνηγημένοι, όπου εύρισκαν καταφύγιο και περίθαλψη από τους καλογήρους και τον ηγούμενο της τότε εποχής.

Το Μοναστήρι αναστηλώθηκε όπως είναι στη σημερινή του μορφή από τους Σελλαίους το 1881. Εγκαινιάστηκε από τον Μητροπολίτη Νεόφυτο (1882-1903).

Η θέα που ξεχύνεται μπροστά σου είναι μεθυστική. Η φύση χορεύει ολόγυμνη μπροστά σου και συ κλέβεις την πύρινη ομορφιά της, ρουφώντας αχόρταγα τα αλλόκοτα μυστικά της. Αέρινα μαγνάδια αχνοσαλεύουν την ολοπλούμιστη τριγύρω ομορφιά της.

Σκέτος γλυκασμός!

Στα αχανή πλάτεια της αχειροποιήτου ΠΑΓΟΔΑΣ της ελληνικής αρμονίας αοράτως κι αενάως τελείται θεία μυσταγωγία και συ κοινωνείς το ΜΥΣΤΗΡΙΟ! την ΕΚΣΤΑΣΗ! το ΘΑΜΒΟΣ!

Εκεί πια μετουσιώνεσαι!
συνουσιάζεσαι με το ΘΕΙΟ

Ω! πέτρινο αγλάισμα (ΑΗ-ΝΙΚΗΤΑ) στολίδι του ΣΕΛΛΑ. Λατρευτός τόπος του παππού μου, που δεν γνώρισα ποτέ.
Εφονεύθη στη μάχη του Μελιγαλά, αξιωματικός ων το 1944, 38 ετών.

Ζει όμως η αδελφή του παππού μου ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΤΖΑΒΕΛΑ, 103 ετών. Χαίρει άκρας υγείας. Πέρασε δύσκολα χρόνια. Αντιξοότητες, βάσανα, δυσχέρειες ξεπερνώντας τα όμως με ιώβειο υπομονή, σοφία και την πίστη της στο Θεό.

Τώρα απολαμβάνει τους καρπούς της ενάρετης βιωτής της.
Δισέγγονα, εγγόνια, και τρία εκλεκτά παιδιά, που λατρεύουν τους γονείς τους.

1) τον ΦΩΤΗ ΤΖΑΒΕΛΑ (όνομα ηρωικό και ιστορικό) (Λυκειάρχης)
Έχει μία ενάρετη και καλοσυνάτη σύντροφο, την Παναγιώτα Καλαμαρά, και δύο γιούς αξιωματικούς (ο ένας είναι στρατιωτικός γιατρός). Λεβέντες και οι δύο, ωραίοι στην ψυχή και το κορμί. (Με την οικογένεια ΦΩΤΗ διατηρώ λίαν αγαπητική επικοινωνία).
΄
2) τον ΧΡΗΣΤΟ ΤΖΑΒΕΛΑ, λαμπρό οικογενειάρχη με δύο γιούς επιστήμονες.

3) την ΓΕΩΡΓΙΑ, μία σωστή αρχόντισσα της Σπάρτης, Έχει δύο υπέροχους γιούς και πέντε εγγόνια. Την έχω πονέσει και την αγαπώ πολύ.

ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ

Το άρθρο έγραψε η Θεανώ Βογιατζή !

Φυσικοπαθητική Διατροφική Ιατρική
(MSc.Εξειδίκευση στην Αθλητική Διατροφολογία)

Ραπτόπουλο Μεσσηνίας είναι ένα πολύ όμορφο χωριό με φιλόξενους ανθρώπους!

To Ραπτόπουλο ή Ραφτόπουλο είναι χωριό της Τριφυλίας του νομού Μεσσηνίας. Έδρα της κοινότητας Τριπύλης (τρεις πύλες- εξόδους μεταξύ των οροσειρών) με 12 χωριά (7 κοινοτικά διαμερίσματα). Είναι στους πρόποδες του ορεινού όγκου της Κυπαρισσίας σε υψόμετρο 500 μέτρων, ενώ ο ελαιώνας του χωριού έχει υψόμετρο 150-300 μέτρα. Απέχει 20 χιλιόμετρα ΒΑ από την Κυπαρισσία και 20 χιλιόμετρα από τον Αριστομένη. Στο Ραπτόπουλο κατοικούν σήμερα περίπου 201 άτομα. Έχει πολλά νερά, πολύ πράσινο, έδαφος κατάλληλο για πολλές καλλιέργειες. Μοναδικό προϊόν σήμερα το λάδι, το οποίο είναι πραγματικά παρθένο αφού στην περιοχή δεν χρησιμοποιούνται φάρμακα και λιπάσματα. Άλλα προϊόντα που μπορεί κανείς να βρει είναι: κούμαρα ,ρίγανη, σπαράγγια, χόρτα, μήλα, καρύδια, μέλι, ελιές Καλαμών, κηπευτικά. Έχει τρεις-τέσσερις κτηνοτρόφους. Είναι πλούσιο σε θηράματα. Στον ελαιώνα φύονται γλυκόριζα, φυτό με γλυκές ρίζες οι οποίες χρησιμοποιούνται για υποκατάστατο της ζάχαρης. Το έδαφος είναι βατό κατάλληλο για πεζοπορία μέσα στην πλούσια σε βλάστηση φύση. Έχει όμορφα και ήμερα βουνά, κατάλληλα για ορειβασία ή άλλες δραστηριότητες. Το κλίμα είναι ήπιο, έχει πολλές βροχές το χειμώνα όπως όλες οι νοτιοδυτικές περιοχές της Πελοποννήσου. Το καλοκαίρι είναι δροσερό και το προτιμούν πολλοί για τις διακοπές τους.

Από τον #GiannisSeliulis!!!

Πηγή: https://www.facebook.com/%CE%A1%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF-%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-359127697791039/
Από την σελίδα του χωριού στο facebook